Australijskie rasy psów - Dziesięć naszych najlepszych szczeniąt w dół
Witamy w Twoim kompletnym przewodniku po cudownym świecie ras psów australijskich!
Wydaje się, że wielu z nas jest zafascynowanych Australią i bogactwem zwierząt, które nazywają ją domem.
W rzeczywistości Australia jest domem dla niezwykle różnorodnego życia zwierzęcego.
Od owadów po ssaki i wszystko pomiędzy, Australia to urzekające miejsce do odwiedzenia dla miłośników zwierząt.
Jeśli jesteś miłośnikiem zwierząt, to prawdopodobnie jesteś też miłośnikiem psów, a chłopiec oferuje w Australii niesamowite rasy psów.
Od najinteligentniejszych australijskich ras pasterskich po najmniejsze australijskie teriery, ten kraj wydaje się mieć wszystko.
Oto dziesięć naszych ulubionych ras psów australijskich.
Poznajmy dziesięć najfajniejszych psów z głębi lądu!
Nr 1: Australijski pies pasterski
Pochodzenie
Australijski pies pasterski powstał w Australii około XIX wieku.
Jego głównym celem było wypasanie bydła w trudnym terenie na bardzo duże odległości.
Cechy
Jest psem średniej wielkości o krótszej sierści.
Ten australijski pies heeler jest tylko sezonowym wydalaczem, który nie wymaga wiele pielęgnacji w zakresie pielęgnacji.
Jego sierść jest czarna lub brązowa, ale znaczenia mogą nadać czarnemu sierści niebieskawy odcień.
Dlatego rasa jest czasami nazywana Blue Heeler.
Australijski pies pasterski jest znany z tego, że jest bardzo energiczny i posłuszny, z odważną passą, która czyni go wspaniałym psem stróżującym.
Jego historia pasterstwa zapewniła mu trwałą jakość, więc lubi przebywać na świeżym powietrzu.
Główna rola dzisiaj
Dziś australijski pies pasterski nadal lubi pracować jako rasa rolnicza i hodowlana, wyróżniając się, jak zawsze, w roli wypasu bydła i podróżowania na duże odległości.
Potrafi też zrobić bardzo szczęśliwego psa rodzinnego i dobrze radzi sobie w domach z rodzinami prowadzącymi aktywny tryb życia.
Australijski pies pasterski jest łatwy w tresurze i bardzo posłuszny.
W rzeczywistości jest szczególnie chętny do zadowolenia swoich ludzkich odpowiedników i potrzebuje pozytywnego potwierdzenia dobrze wykonanej pracy.
Pragnie uwagi i uczucia i będzie wymagał dużej ilości ćwiczeń, aby był szczęśliwy i sprawny.
Problemy zdrowotne i długość życia
Jest stosunkowo zdrowym psem, którego długość życia wynosi 10–13 lat.
Najpoważniejszymi problemami zdrowotnymi, o których należy pamiętać u tej rasy, są dziedziczna głuchota, postępujący zanik siatkówki, dysplazja stawu biodrowego psa, dysplazja łokcia i rozwarstwienie osteochondritis.
Nr 2: Australijski Silky Terrier
Pochodzenie
W przeciwieństwie do większości innych ras psów australijskich, Silky Terrier był pierwotnie wyhodowany jako towarzysz rodziny.
Jednak był znany z tego, że zarabiał na swoje utrzymanie, zabijając węże.
Chociaż istnieje od początku XIX wieku, pozornie zagubił się w grupie ras terierów i nie został oficjalnie uznany za własną rasę w Australii dopiero w 1955 roku.
Cechy
Silky Terrier to mały pies, często siedzący w kategorii Zabawka.
Ma długą, delikatną, jedwabistą sierść, która jest zawsze niebiesko-podpalana, z ciemnoniebieskim na plecach i opalenizną pokrywającą nogi, ogon i podbrzusze.
Jeśli pozwoli się włosom Silky Terriera odrosnąć do ich tradycyjnej długości, należy go pielęgnować co tydzień.
Jego cienkie włosy są podatne na splątanie i zmatowienie, których wyjęcie bez obcięcia może być bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe.
Jest to czujna, aktywna i bardzo zabawna rasa australijska, więc powinien być zajęty, aby powstrzymać nudę.
Jest bardzo inteligentny i bardzo szybko się uczy.
Jako pies do towarzystwa jest łatwy w prowadzeniu i lubi przytulać się na kolanach tak bardzo, jak uwielbia się bawić.
Główna rola dzisiaj
Podobnie jak na początku XIX wieku Silky Terrier jest wspaniałym psem do towarzystwa.
Ma osobowość idącą z prądem i jest doskonałym zwierzakiem w mieszkaniu.
Dobrze radzi sobie również w sytuacjach rodzinnych, ale powinien być nadzorowany w pobliżu bardzo małych dzieci ze względu na jego mały rozmiar.
Silky Terrier uwielbia przebywać na świeżym powietrzu, ale jeśli zostawi go sam, potrzebuje bezpiecznego podwórka, aby nie stać się podatnym na ataki drapieżników lub uciec.
Problemy zdrowotne i długość życia
Silky Terrier to zdrowy pies o długości życia 11–14 lat.
Ma pewne drobne problemy zdrowotne, o których należy pamiętać, takie jak zwichnięcie rzepki, choroba Legg-Perthesa, cukrzyca, epilepsja, alergie, zapaść tchawicy i choroba Cushinga.
Nr 3: Australian Terrier
Pochodzenie
Australijski terier istnieje od 1820 roku, kiedy to określano go jako „Rough-Coated Terrier”.
Został oficjalnie uznany za własną rasę w 1850 roku, gdzie otrzymał dzisiejsze imię.
Podobnie jak Silky Terrier, Australian Terrier był również hodowany jako pies towarzyszący, chociaż był używany do polowania na szczury i żywopłot.
Cechy
Australijski terier to mały pies o krótkich nogach i średniej długości kudłatej sierści.
Jest hipoalergiczny, a jego sierść jest przeważnie czarna podpalana.
Ta rasa ma ponadprzeciętną inteligencję i jest znana z tego, że jest ciężko pracującym z dużą szkolnością.
Może być jednak apodyktyczny wobec innych zwierząt, więc należy zachować ostrożność w przypadku innych zwierząt domowych.
Jako pies do towarzystwa, Australian Terrier uwielbia ludzi i dobrze radzi sobie w wielu różnych środowiskach domowych.
Główna rola dzisiaj
Jak już wspomniano, australijski terier, wciąż uważany za psa do towarzystwa, uwielbia ludzi i dobrze sobie radzi w wielu różnych środowiskach domowych.
Chociaż powinien być nadzorowany w pobliżu innych zwierząt.
Problemy zdrowotne i długość życia
Australijski terier jest stosunkowo zdrowy w porównaniu z niektórymi innymi rasami psów australijskich.
Żyje od 12 do 14 lat i może być podatny na kilka problemów zdrowotnych, w tym chorobę Legg-Perthesa, zerwanie więzadła krzyżowego i drgawki.
Nr 4: Bull Arab
Pochodzenie
Opracowany na początku lat siedemdziesiątych w Australii Bull Arab jest uważany za krzyżówkę między Bull Terrierem, Wyżłem niemieckim krótkowłosym i chartem.
Był hodowany głównie do polowania na dzikie świnie i był znany z łapania dzikiej zwierzyny i trzymania ich za uszy, aż do przybycia myśliwych.
Cechy
Bull Arab to większy pies z ostrym węchem, który pomógł mu jako łowca dzikich świń.
Jego płaszcz jest krótki, dwukolorowy lub nakrapiany i może być biały z czarnym, wątrobianym lub podpalanym.
Ten przedstawiciel rasy psów australijskich jest znany jako spokojny i niezwykle inteligentny.
Z tego powodu jest łatwy do wyszkolenia.
Jest bardzo aktywny i niezależny, słynie z lojalności i miłości do ludzi.
Niestety, Bull Arab ma reputację agresji, ale wielu miłośników Bull Arab uważa, że jest to spowodowane nieuczciwym przedstawieniem go w mediach.
W rzeczywistości badania wykazały, że ataki byka arabskiego na ludzi nie są większe niż ataki jakiejkolwiek innej rasy.
Główna rola dzisiaj
Dzięki szkoleniu i wczesnej socjalizacji Bull Arab jest znany z tego, że jest wspaniałym rodzinnym zwierzakiem.
Najlepiej radzi sobie w domach ze starszymi dziećmi i powinien być nadzorowany w pobliżu innych zwierząt domowych ze względu na jego doświadczenie łowieckie.
Problemy zdrowotne i długość życia
Bull Arab ma żywotność 12-15 lat.
Może być predysponowany do zaćmy, cukrzycy, problemów ze wzrokiem, hiperglikemii i infekcji dróg moczowych.
Nr 5: Australijski Staghound
Pochodzenie
Australijski Staghorn, jedna z australijskich ras pracujących psów, była pierwotnie hodowana do polowania na króliki, dziki i kangury.
Chociaż jego istnienie sięga XVIII wieku, nie został jeszcze oficjalnie uznany za własną rasę i nadal jest uważany za członka rodziny Greyhoundów.
Jednak w Australii istnieje klub myśliwych, którzy obecnie ubiegają się o uznanie australijskiego jelenia rogatego za rasę samą w sobie.
Cechy
Australijski Staghound to pies średniej wielkości o szorstkiej sierści.
Może występować w szerokiej gamie kolorów.
Jest znany ze swojej łagodnej, spokojnej natury i jest bardzo przywiązany do członków swojej ludzkiej rodziny.
Główna rola dzisiaj
Chociaż australijski jeleń jest nadal używany na obszarach wiejskich do polowania, jest również wspaniałym rodzinnym zwierzakiem i psem do towarzystwa.
Szczególnie dobrze radzi sobie z małymi dziećmi i znany jest z tego, że dogaduje się z innymi dużymi psami.
Jednak powinien być nadzorowany w pobliżu mniejszych zwierząt ze względu na jego instynkty łowieckie.
Inteligencja Australijskiego Staghounda zapewnia mu doskonałą trenowalność.
Dodatkowo, mimo że jest spokojny w pomieszczeniach, nadal wymaga dużo ruchu i czasu na zabawę.
Problemy zdrowotne i długość życia
Podobnie jak członek jego rodziny Greyhound, Australian Staghound żyje 10-15 lat i może być podatny na wzdęcia, niedoczynność tarczycy i kostniakomięsaka.
Nr 6: Miniaturowy Fox Terrier
Pochodzenie
Miniaturowy Fox Terrier, znany również w Australii jako „Mini Foxie”, został pierwotnie wyhodowany jako pies hodowlany, aby odstraszyć szkodniki.
W rzeczywistości był uważany za kluczową część australijskich gospodarstw na początku XIX wieku.
Cechy
Miniaturowy Fox Terrier to mniejszy pies o krótkiej, gęstej sierści o gładkiej teksturze.
Jest umiarkowanym rzucającym z sierścią, która jest czarna, biała, brązowa i / lub podpalana.
Czy pies w twoim życiu ma kota w swoim? Nie przegap idealnego towarzysza życia z mruczącym przyjacielem.The Happy Cat Handbook - wyjątkowy przewodnik pomagający zrozumieć i cieszyć się swoim kotem!
Znany z szybkości i zwinności, ten zabawny australijski pies pracujący jest lojalny i kochający.
W rzeczywistości tak bardzo cieszy się uwagą, że świetnie trenuje, wychwalając i drapiąc uszy po smakołykach!
Dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami, ale podobnie jak wiele innych ras australijskich, powinien być nadzorowany w pobliżu mniejszych zwierząt ze względu na jego instynkt łowiecki.
Główna rola dzisiaj
Miniaturowy Fox Terrier jest obecnie używany głównie jako pies do towarzystwa.
Dobrze radzi sobie w mieszkaniu ze względu na niewielkie rozmiary.
Znany jest również z tego, że świetnie radzi sobie z małymi dziećmi.
Problemy zdrowotne i długość życia
Mini Foxie ma żywotność 12–18 lat i może być podatny na zwichnięcie rzepki, wrodzoną niedoczynność tarczycy z wolem, Legg-Calve-Perthes, nużycę i chorobę von Willebranda.
Nr 7: Pies kangur
Pochodzenie
Kangaroo Dog to charty wyhodowane specjalnie.
W rzeczywistości jest uważany bardziej za typ psa niż za rasę, chociaż istnieje od początku XX wieku.
Został wyhodowany wyłącznie do polowania na zwierzynę łowną z widzenia i ma świetny wzrok oraz jest bardzo szybki i zwinny.
Cechy
Najbardziej spokrewniony z chartem, „Roo Dog” jest średniej wielkości z krótszą sierścią i bardzo długimi nogami.
W przeciwieństwie do australijskiego jelonka rogacza kangur ma gładką sierść.
Najlepiej radzi sobie w cieplejszym klimacie i lubi biegać na długich dystansach.
W rzeczywistości pies kangur ma wielką wytrzymałość i jest znany ze swojej lojalnej, posłusznej natury.
Główna rola dzisiaj
Obecnie kangur jest uważany za dość rzadkiego, ale nadal można go spotkać na wiejskich obszarach Australii, zwłaszcza tam, gdzie polowanie jest powszechne.
Problemy zdrowotne i długość życia
Roo Dog ma żywotność 10-15 lat i może być podatny na infekcje bakteryjne jelit i infekcje pierwotniakami.
Ze względu na swoje bardzo krótkie włosy jest wrażliwy na trudne warunki pogodowe.
Nr 8: Australian Stumpy Tail Cattle Dog
Pochodzenie
Uważa się, że australijski pies pasterski został skrzyżowany z dzikimi dingo (australijskim psem rodzimym) na początku XIX wieku.
Jest psem pracującym, hodowanym głównie do wypasu bydła, jak sugeruje jego imię.
Cechy
To pies średniej wielkości o krótkiej sierści.
Jest sezonowym zrzucaczem i jest najbardziej znany ze swojej najbardziej charakterystycznej cechy, jaką jest jego kruchy ogon.
Jego płaszcz jest albo czerwono nakrapiany, albo niebiesko nakrapiany.
Australian Stumpy Tail Cattle Dog to rasa czujna, o której wiadomo, że bardzo reaguje na swojego właściciela.
Jednak może być zarezerwowany dla nieznajomych.
Kredyt fotograficzny: Wendy Hodges
Główna rola dzisiaj
Nadal używany jako australijski pies pasterski, Stumpy Tail Cattle Dog może być również dobrym psem do towarzystwa.
Zaleca się socjalizację i szkolenie Stumpy Tail Cattle Dog na wczesnym etapie jako szczenię.
Przyszli właściciele powinni pamiętać, że ta australijska rasa pracująca będzie potrzebować konsekwentnego treningu i spotkań towarzyskich przez całe życie.
Stumpy Tail najlepiej sprawdza się w rodzinach ze starszymi dziećmi.
Problemy zdrowotne i długość życia
Żywotność tego psa pasterskiego wynosi 10–13 lat i może być podatna na postępujący zanik siatkówki, dysplazję stawu biodrowego, dysplazję łokcia, głuchotę i rozwarstwienie osteochondriozy.
Nr 9: Koolie
Pochodzenie
Australijski pies pasterski, znany również jako australijski Koolie lub niemiecki Coolie, jest rasą pracującą, która istnieje od początku XIX wieku.
Był głównie przyzwyczajony do wypasu bydła i innych zwierząt gospodarskich.
Cechy
Średniej wielkości Koolie ma płaszcz, który waha się od krótkiego / gładkiego do krótkiego / średniego.
Występuje w różnych kolorach i może mieć jeden jednolity kolor lub kilka różnych oznaczeń.
Jest bardzo łatwy w utrzymaniu i wymaga jedynie sporadycznej pielęgnacji i kąpieli.
Główna rola dzisiaj
Obecnie Koolie jest najczęściej używany jako pies domowy.
Jest niesamowicie inteligentny, ale znany jest z nieco rezerwy i nieśmiałości w zachowaniu.
Z tego powodu Koolie najlepiej radzi sobie z doświadczonymi właścicielami, którzy rozumieją i są przygotowani do pracy z tego typu temperamentem.
Jest pracowitym psem pracującym i dlatego dobrze radzi sobie w pracy.
Świetnie radzi sobie także w aktywnych sportach.
Chociaż jest inteligentny, potrzebuje wskazówek i cierpliwości podczas treningu.
Koolie jest bardzo zdolny do dostosowania się do wszystkich typów środowisk i sytuacji oraz jest lojalny i kochający dla członków swojej rodziny.
Koolie uwielbia także pływać i biegać na świeżym powietrzu, ponieważ jest znany z tego, że jest bardzo aktywny!
Problemy zdrowotne i długość życia
Długość życia Kooliego wynosi około 18 lat i ma on bardzo niewiele problemów zdrowotnych.
Mimo to może być podatny na ślepotę, głuchotę i naderwanie mięśni / więzadeł.
Nr 10: Tenterfield Terrier
Pochodzenie
Tenterfield Terrier był głównie hodowany do szczurów iz tego powodu był doskonałym psem okrętowym!
Był niesamowicie pomocny w utrzymywaniu robactwa przed zapasami żywności na statku, gdzie myszy i szczury często infiltrują, dalej rozprzestrzeniając choroby i choroby.
Cechy
Ten mały członek australijskiej listy ras psów ma krótką sierść, która wymaga minimalnej pielęgnacji.
Jest przeważnie biały z brązowymi i czarnymi znaczeniami.
Chociaż może występować w kolorach takich jak podpalany i biały, czarno-biały, wątrobiany / podpalany / biały trójkolorowy lub czarno / podpalany / biały trójkolorowy.
ile lat muszą mieć szczenięta, aby się wykąpać
Tenterfield Terrier jest bardzo inteligentny, ale szkolenie może stanowić wyzwanie, ponieważ jest raczej niezależny.
Podczas treningu wymaga cierpliwości i pozytywności.
Ten australijski pies pracujący jest uważany za silną, aktywną rasę, która pomimo swojego niskiego wzrostu wykazuje nieustraszoność i pewność siebie.
Główna rola dzisiaj
Dziś Tenterfield Terrier jest wspaniałym psem do towarzystwa, okazując lojalność i miłość członkom swojej rodziny.
Dobrze radzi sobie w sytuacjach rodzinnych i swoją odważną osobowością lubi zabawiać ludzi w każdym wieku.
Jego gładkie, krótkie włosy sprawiają, że jest łatwy w utrzymaniu, ponieważ wymaga bardzo niewielkiej pielęgnacji.
Problemy zdrowotne i długość życia
Ta australijska rasa żyje od 12 do 14 lat i może być predysponowana do zwichnięć rzepki i niedoczynności tarczycy.
Ze względu na swój kształt pyska może być również podatny na problemy z zębami i dziąsłami.
Znalezienie szczeniaka rasy australijskiej rasy psów
Znalezienie australijskich ras psów z renomowanego źródła ma ogromne znaczenie.
Jak zawsze, zalecamy przeprowadzenie wielu badań, zanim zdecydujesz, skąd wziąć swojego australijskiego psa.
Chociaż schroniska obejmują wszystkie rodzaje ras, znalezienie dokładnie tej rasy australijskiej, której szukasz, może być trafione lub pominięte, w zależności od tego, co jest dostępne w danym momencie.
Wiele schronisk pobiera opłaty adopcyjne.
Jednak często stanowią ułamek tego, co żąda większość hodowców.
Powinieneś przygotować się na to, że większość opłat za adopcję będzie wynosić od 50 do 100 USD.
Kolejną zaletą adopcji ze schroniska jest to, że schroniska zwykle pokrywają początkowe opłaty weterynaryjne, dzięki czemu Twój australijski pies jest przystosowany do adopcji i gotowy na jego wieczny dom!
Jeśli chcesz zdobyć australijską rasę od hodowcy, przygotuj się na wydanie od 500 do ponad 1000 USD w zależności od hodowcy i rodzaju rasy psów australijskich, na które patrzysz.
Jedną z korzyści kupowania od hodowcy jest możliwość dokładnego przyjrzenia się historii zdrowia i temperamentu potencjalnych rodziców psa.
Zalecamy zapytać potencjalnego hodowcę o wszelkie wcześniejsze problemy z temperamentem z psami-rodzicami, a także z wcześniejszymi miotami.
Powinieneś także zapytać o wszelkie problemy zdrowotne, które pojawiły się w przeszłości.
Zawsze pamiętaj, że renomowani hodowcy będą mogli wystawić certyfikaty potwierdzające, że ich psy zostały przebadane pod kątem zdrowia.
Bibliografia
Elizabeth R. Arnott, Jonathan B. Early, Claire M. Wade, Paul D. McGreevy, Czynniki środowiskowe związane ze wskaźnikami sukcesu australijskich psów pasterskich , Sierpień 2014.
A.E. Ready, G. Morgan, Fizjologiczna reakcja psów rasy Siberian Husky na ćwiczenia: wpływ treningu interwałowego , The Canadian Veterinary Journal.
Lorna Coppinger i Raymond Coppinger, 14 psów pasterskich i pilnujących zwierząt gospodarskich , Szkoła Nauk Poznawczych.
George M. Strain, Występowanie głuchoty i pigmentacja oraz związki płci u zagrożonych ras psów , The Veterinary Journal, strony 23–32.
Tiffani J Howell, Tammie King, Pauleen C Bennett, Puppy Party and Beyond: rola praktyk socjalizacji w młodym wieku w zachowaniu dorosłych psów , Tom 6, strony 143-153.
Nathan B Sutter i Elaine A Ostrander, Dog Star Rising: The Canine Genetic System , Nature Reviews Genetics, tom 5, strony 900-910.
Journal of Heredity, tom 94, wydanie 1, Analiza zmienności genetycznej w 28 populacjach ras psów ze 100 markerami mikrosatelitarnymi , D.N. Irion A.L. Schaffer, T.R. Famula, M.L. Eggleston, S. S. Hughes N. C. Pedersen
Lowell Acumen DVM, DACVD, MBA, MOA, The Genetic Connection a Guide to Health Problems in Purebred Dogs, drugie wydanie, 2011
