Historia i pochodzenie Blue Heeler

Blue Heeler jest dziś popularnym zwierzakiem, ale pochodzenie Blue Heeler polega na ciężkiej pracy w trudnym terenie na australijskiej prowincji.

Dzisiejszy artykuł dotyczy historii australijskiego psa pasterskiego (oficjalna nazwa Blue Heeler).

mój pies połknął kawałek plastiku

Będziemy podróżować wstecz o ponad sto lat, aby dowiedzieć się, gdzie zaczyna się nasza historia. Mamy również wiele innych informacji na temat Blue Heeler, więc nie zapomnij o tym odwiedź nasz kompletny przewodnik po tej wspaniałej rasie

Nagłówki a obcasy

Możliwe jest podzielenie psów „stada” na dwie grupy. Nagłówek i obcasy

Nagłówki to psy, które mają wrodzoną tendencję do kierowania żywego inwentarza z powrotem do swojego przewodnika. Wiele z naszych znanych ras pasterskich to „główki”. W tym rasy takie jak Border Collie i wiele innych owczarków.

Heelers mają nieodłączną tendencję do odpychania zwierząt gospodarskich od przewodnika. Nieoceniona cecha, jeśli musisz przewozić zwierzęta na duże odległości. O to właśnie chodzi w „jeździe”.

Blue Heeler był pierwotnie psem poganiacza.

Wyhodowany do wypędzania bydła na duże odległości w otwartym terenie.

A historia Blue Heeler jest interesująca!

Pierwsze Blue Heelers

Wielu australijskich osadników w XIX wieku zajmowało się hodowlą zwierząt. Wypas bydła w Australii wymaga psa, który jest w stanie poradzić sobie z upałem i trudnym terenem, a także ciężką pracą.

Australijscy hodowcy bydła również woleli psa, który jest skłonny gryźć pięty dużych zwierząt, które wolałyby pozostać na miejscu niż iść na targ.

I woleli psa, który pracowałby cicho.

Kupione u nich owczarki świetnie pasowały do ​​owiec, ale nie spełniały tych wymagań.

Wygląda na to, że ci rolnicy-imigranci znaleźli sprytne rozwiązanie w psie, który spędził stulecia przystosowując się do australijskiego klimatu i który rzadko szczeka.

Dowiedzmy się, co się stało

Historia australijskiego psa pasterskiego: pierwsze „obcasy”

Hodowca bydła Thomas Hall jest uznawany za jednego z fundamentów australijskiej rasy psów pasterskich

Ojciec Halla, George, założył na początku XIX wieku dwie znaczące stacje hodowli bydła w Nowej Południowej Walii.

Do wprowadzenia bydła na rynek potrzebne były ciężko pracujące psy do poganiania bydła, które byłyby w stanie poradzić sobie w trudnych warunkach.

Mówi się, że Thomas Hall stworzył swoją charakterystyczną linię psów pracujących, krzyżując owczarki z Dingo. Zgadza się, Dingo!

Historia Blue Heeler: Krzyżowanie z Dingo

Chociaż często myśli się o Dingo o dzikich psach, ich historia w Australii jest złożona i prawdopodobnie przybyli tam wraz z osadnikami około trzech do dwunastu tysięcy lat temu.

Dingo zadomowił się na wolności w następnych stuleciach. Ale prawdopodobnie dokładniejsze jest opisanie ich jako „dzikich”, a nie dzikich.
Jest prawdopodobne, że Hall schwytał kilka szczeniąt Dingo i oswoił je przed rozmnażaniem z owczarkami swojego ojca.

mieszanka czarnego labradora i buldoga amerykańskiego

Przydomek „Heeler” dla Australian Cattle Dogs sięga samych początków. Psy Thomasa Halla były znane lokalnie jako Hall’s Heelers i zostały ugruntowane jako „typ” w latach czterdziestych XIX wieku

Pochodzenie George'a Elliota i Blue Heelera

Hall nie był jedynym rolnikiem eksperymentującym z krzyżówkami Dingo.

W Queensland hodowca bydła o imieniu George Elliot podjął taką samą decyzję iw 1873 roku poinformował, że jego część - pies pasterski Dingo pracuje dobrze i pracuje cicho.

Dalmacje i Bull Terriery

Wielu innym entuzjastom psów przypisuje się dodanie różnych ras do mieszanki, aby stworzyć rasę Blue Heeler, którą znamy dzisiaj.

W Nowej Południowej Walii bracia Bagust skojarzyli dalmatyńczyka z Hall’s Heeler.

Krycie, które miało wpłynąć na umaszczenie i wzór rasy, jak np według American Kennel Club zmieniło to „merle” psa collie w „plamkę” psa pasterskiego

Mogli również wnieść do tej mieszanki trochę Kelpie. Podczas gdy mówi się, że inny entuzjasta, Alex Davis, włączył do rasy trochę krwi Bull Terriera.

Historia rasy heelerów błękitnych: Robert Kalesky

Chociaż Hall mógł być przodkiem Blue Heeler, a kilku innych było w to zaangażowanych, to człowiek o imieniu Robert Kalesky naprawdę umieścił tego psa na mapie

Robert Kalesky był fascynującą postacią, urodzoną w Nowej Południowej Walii w 1877 roku.

Rodzice Kaleskiego byli imigrantami, jego ojciec był polskim inżynierem górnictwa i naukowcem, był żonaty z Angielką, a ich syn Robert urodził się w ich nowej ojczyźnie w Australii

Kaleski porzucił obiecującą karierę prawniczą w wieku dwudziestu kilku lat i zajął się odkrywaniem, podejmowaniem praktycznej pracy (w tym jako poganiacz) i podróżowaniem po dzikich i nowo uprawianych ziemiach.

Zdobywając znaczną wiedzę na temat bushcraftu i australijskiej historii naturalnej za życia, szczególną pasją Roberta Kaleskiego były psy i dingo.

Napisał książkę pod tytułem Kompletny przewodnik australijskiego osadnika i założył własną linię obcasów, wykorzystując potomków oryginalnych psów Thomasa Halla.

Klub psów pasterskich w Sydney

Robert Kaleski był jednym z ludzi, którzy założyli Cattle Dog Club of Sydney i nazwali swoją nową rasę psami Australian Cattle Dogs.

Jednak nazwa „Heeler” miała pozostać na stałe. A australijski pies pasterski jest dziś często znany jako Blue Heeler lub Queensland Heeler.

Wzorzec rasy Blue Heeler

Kaleski opracował wzorzec rasy dla psa, który jest obecnie formalnie znany jako Australian Cattle Dog w 1902 roku, mając na uwadze pokrój Dingo.

Cętkowane płaszcze tych uderzających psów były przeważnie niebieskie lub przeważnie czerwone, ale wydawało się, że niebieski był znacznie bardziej popularny.

Kennel Club of NSW zaakceptował ten standard rasy w 1903 roku, a rasa została pierwotnie nazwana Australian Heeler. Zostało to później zmienione na Australian Cattle Dog

Rejestracja Blue Heelers przez AKC

Chociaż Blue Heeler stał się jednym z najpopularniejszych psów w Australii, rasa ta nie została uznana przez American Kennel Club ani Canadian Kennel Club do 1980 roku.

Został wymieniony w kategorii różne w latach trzydziestych XX wieku, ale AKC wymagało utworzenia klubu rasy rodzicielskiej, zanim rasa mogła zostać uznana. I stało się to dopiero w 1969 roku

alaskan husky vs. siberian husky

Gdzie indziej zajęło to trochę czasu, zanim rasa się ustabilizowała. Na przykład Blue Heeler dotarł do Wielkiej Brytanii do 1979 roku

Pochodzenie Blue Heeler - podsumowanie

Mimo powolnego startu popularność tego lojalnego i pracowitego psa stale rośnie

Zainteresowanie pochodzeniem Blue Heeler i przydatnością jako zwierzę domowe rośnie i być może rozważasz wprowadzenie jednego z tych uroczych psów do swojego życia.

Ważne jest, abyś mógł zaspokoić potrzeby swojego Blue Heeler, jeśli zdecydujesz, że to jest pies dla Ciebie. Pamiętaj, aby zapoznać się z naszym kompletnym przewodnikiem przed australijskim psem pasterskim przed podjęciem decyzji o zakupie szczeniaka!

Blue Heeler Referencje i dalsze lektury

• Monty Hamilton-Wilkes. Kelpie i Cattledog: Australian Dogs At Work Angus i Robertson 1982
• Russell Mackenzie Warner. Over-Halling The Colony: George Hall, Pioneer Australian Documents Library 1990
• Narelle Robertson. Przewodnik dla nowych właścicieli po australijskim psie pasterskim. Publikacje T.F.H. 1999
• Cheryl Ann Edwards. Australijskie psy pasterskie: Old Timers
• Robert Kaleski. Australian Barkers and Biters. The Endeavour Press 1914
• Newsome i Corbett. Tożsamość Dingo II. Hybrydyzacja z psami domowymi w niewoli i na wolności. Australian Journal of Zoology 1982
• Wally Butler. Używanie psów pasterskich do obsługi zwierząt gospodarskich o niskim stresie
• Grandin, T. i M. J. Deesing. Genetyka i zachowanie podczas obchodzenia się, krępowania i wypasu. Genetyka i zachowanie zwierząt domowych. Academic Press. 1998.
• Zwykłe hodowle
• Australian Cattle Dog Club of America
• Australian Cattle Dog Society of Great Britain