Chińskie rasy psów - w którym pokochasz?

Wiele z najstarszych ras psów na świecie pochodzi obecnie z Chin. Chińskie psy są równie niesamowite i egzotyczne jak sam kraj. To ich wyjątkowe cechy sprawiły, że chińskie rasy psów są tak popularne w zachodnim świecie od XVI wieku.

W tym artykule przyjrzymy się historii, cechom i problemom zdrowotnym niektórych klasycznych chińskich ras psów. W tym Shar Pei, Grzywacz chiński, Chow Chow, Pekińczyk, Mops i Wilczak Kunming.

Chiński pies płodzi - tło

Według współczesnych badań DNA, starożytne rasy psów wschodnioazjatyckich wydają się być najbliżej spokrewnione do pierwszych udomowionych psów, które wyrosły z szarych wilków około 33 000 lat temu.

Na przestrzeni wieków rozwinęły się różne chińskie rasy psów, od psów pracujących po psy do zabawy na kolanach. Każdy ma swoje unikalne cechy w wyglądzie i temperamencie.

W starożytnych Chinach niektóre psy były hodowane i używane jako psy myśliwskie i stróżujące. Inne były psami do towarzystwa należącymi do chińskiej szlachty i klasztorów. Byli bardzo cenieni, a czasem nawet czczeni jako święci.

Poszczególne rasy zachowały swoją wyjątkowość głównie ze względu na izolację Azji Wschodniej od świata zachodniego aż do pojawienia się odkrywców w XVI wieku. Marynarze zabrali te psy do domu i często prezentowali je monarchom i szlachcie w zachodnim świecie.

Zagrożenie wyginięciem

Jednak podczas rewolucji kulturalnej przewodniczącego Mao w latach 60. posiadanie psa zostało zakazane. Był uważany za symbol klasy wyższej. Ten zakaz spowodował bliskie wyginięcie wielu chińskich ras psów.

Po śmierci Mao w 1976 roku posiadanie psa stało się powoli tolerowane i obecnie wiele się robi, aby ożywić te starożytne rasy. Populacja psów w Chinach szybko rośnie, głównie ze względu na sukces gospodarczy kraju.

Przyjrzyjmy się najpierw temu, co uważa się za najstarszą z chińskich ras psów

Chow Chow

Badania wykazały, że Chow Chow wywodzi się z rodzimych chińskich ras psów około 8300 lat temu i jest nim główny przodek wielu innych chińskich ras psów, które nastąpiły później.

Chow Chow pochodzi z północnych Chin i jest najbardziej znaną z dużych chińskich ras psów ze względu na swój charakterystyczny wygląd.

Jest to krępy i mocny pies z dużą głową, pomarszczoną buzią i kryzą wokół głowy i ramion. Przypominają lwa - po chińsku są znane jako Song Shi Quan, co oznacza „puszysty lwik”.

Charakterystyczne cechy to kędzierzawy i puszysty ogon, proste tylne nogi i niebiesko-czarny język. Co ciekawe, mają też 44 zęby, zamiast zwykłych 42.

Chow Chow jest szybki i ma niesamowity węch. Zostały wyhodowane specjalnie do polowań, pasterstwa i stróżowania, a także do różnych prac ciągnących. Obecnie Chow Chow jest głównie rodzinnym zwierzakiem i psem stróżującym, ale nadal jest używany na obszarach wiejskich w Chinach do polowania na bażanty.

Charakterystyka

Chow Chow ma cechy podobne do kota, ponieważ ma tendencję do trzymania się z dala, wraz z dumnym, niezależnym duchem. Ta rasa jest bardzo łatwa do wyszkolenia w domu, ponieważ podobnie jak koty są z natury czyste i wybredne.

Jako szczenięta Chow Chows może być jedną z najsłodszych chińskich ras psów, przypominając małego, podpuchniętego misia. Jednak jako dorosły mają reputację agresywnych wobec obcych i psów tej samej płci. Mają też tendencję do ścigania innych zwierząt ze względu na instynkt łowiecki.

Jest niezwykle lojalny i opiekuńczy wobec swojej rodziny, ale ma tendencję do przywiązywania się do jednego lub dwóch członków.

Trening i ćwiczenia

Pomimo swojej dużej inteligencji, Chow Chow może być wymagającą chińską rasą psów do trenowania ze względu na swoją dominującą i upartą naturę, ale wielu szybko się uczy.

Potrzebują jednak doświadczonego właściciela, który ma czas na regularną socjalizację. Konieczne jest konsekwentne szkolenie z wykorzystaniem pozytywnego wzmocnienia. .

Chow wymaga umiarkowanych ćwiczeń, ale nie jest dobrym partnerem do biegania lub biegania. Wynika to zarówno z ich znacznej sylwetki, jak iz faktu, że są to psy o płaskiej twarzy. Psy o płaskich twarzach mają trudności z oddychaniem i słabą tolerancję na ciepło.

Nie należy spuszczać zwierząt ze smyczy ze względu na ich agresywne zachowanie wobec obcych i innych zwierząt.

Ta rasa chińskiego lwa wymaga regularnego czesania i jest znana z silnego zrzucania, a sierść pokrywa twoje ubrania i meble!

Chow Chow jest najbardziej odpowiednia dla rodzin samotnych psów, chyba że są wychowywane z psem przeciwnej płci. Dzieci powinny już być starsze, ponieważ Chow są niecierpliwi i nie lubią, gdy się im dokucza lub ciągnie. Tak więc w przypadku małych dzieci istnieje niebezpieczeństwo odwetu.

Długość życia i zdrowie

Zdrowy Chow Chow może żyć do 12-15 lat. Jednak istnieje wiele potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z ich cechami dziedzicznymi.

Chow to psy o płaskiej twarzy lub brachycefaliczne - chociaż w ich przypadku nie jest to tak ekstremalne, jak w przypadku niektórych innych chińskich ras psów.

Problemy z rasami brachycefalicznymi

Brachycefalia powodować trudności w oddychaniu, co może wpływać na ich ogólny stan zdrowia. Ponieważ te psy mają krótszą kufę, nie mogą również skutecznie ochłodzić się przez dyszenie i łatwo ulegają przegrzaniu. Mogą również mieć problemy z zębami z powodu skróconej szczęki.

Ich fałdy skórne wymagają starannego czyszczenia, aby zapobiec infekcjom. Głęboko osadzone oczy mogą powodować problemy z oczami i łatwo ulegają infekcjom z powodu uszu leżących do przodu.

Kręcone ogony są oznaką hemivertebrae - gdzie kości ogona są genetycznie zdeformowane do kształtu klina, co powoduje zwijanie się ogona. Jeśli ta deformacja rozciąga się na dolną część kręgosłupa, może prowadzić do bólu pleców, trudności w chodzeniu, a nawet paraliżu pleców.

Inne zaburzenia genetyczne, do których Chow są podatne, obejmują dysplazję stawu biodrowego i łokciowego oraz zwichnięcie kości kolana.

Inną starożytną chińską rasą psów pierwotnie hodowaną do pracy jest chiński Shar-Pei.

Chiński Shar-Pei

Plik Shar-pei , które nie są tak przytulne, na jakie wyglądają, są w pobliżu od co najmniej 2000 lat. Shar-Pei po kantońsku oznacza „piaszczystą skórę” - odpowiednią ze względu na kłujący dotyk sierści.

Ta kompaktowa, średniej wielkości rasa psów chińskich pochodzi z południowych Chin i była używana przez chłopów jako psy stróżujące oraz do polowania i wypasu zwierząt. Później używano ich również jako psów bojowych.

Po rewolucji komunistycznej rasa wyginęłaby, gdyby nie wysiłki hodowców z Hongkongu i Tajwanu.

ile kosztuje rasowy szczeniak owczarka niemieckiego

W 1978 roku został wymieniony jako najrzadsza rasa psów na świecie w Księdze Rekordów Guinnessa, ale od tego czasu ich liczba wzrosła. Nadal są dość rzadkie i dlatego mogą być drogie w zakupie.

Charakterystyka

Najbardziej charakterystyczną cechą Shar Pei jest pomarszczone fałdy szczeciniastej luźnej skóry wokół głowy, szyi i ramion. Badacze ustalili, że jest to plik cecha genetyczna spowodowane nadprodukcją substancji, która gromadzi się pod skórą i powoduje powstawanie zmarszczek.

Oryginalne psy Shar-Pei miały mniej zmarszczek, ograniczonych do głowy i szyi. Uważa się, że zostali tak wyhodowani, że podczas walki przeciwnik był w stanie tylko chwycić ich skórę.

Niestety hodowcy skupili się na zwiększeniu tej cechy, która powoduje dyskomfort i problemy zdrowotne u tych szczeniąt.

Inne unikalne cechy fizyczne to zamknięte oczy ze względu na pomarszczoną twarz, głowę typu hipopotama, niezwykły niebiesko-czarny język i słodki grymas.

Temperament

Shar-Pei jest lojalny, niezależny, spokojny i inteligentny. Rasa ta woli towarzystwo swojego właściciela niż towarzystwo innych psów.

Mogą też mieć silną wolę, więc nie są dobrym wyborem dla pierwszego właściciela. To fascynująca, ale wymagająca rasa, która jest teraz zarówno psem towarzyszącym, jak i psem stróżującym.

Shar-Pei są zwykle pogodne, ale mogą być agresywne w stosunku do obcych i innych psów. Oznacza to, że wczesne szkolenie i socjalizacja są niezbędne.

Ze względu na ich potencjalnie agresywne zachowanie i instynkty łowieckie, ta chińska rasa psów nie jest idealnym zwierzakiem dla małych dzieci lub innych zwierząt.

Ćwiczenia, długość życia i zdrowie

Shar-Pei wymagają jedynie umiarkowanych codziennych ćwiczeń i nie szczekają dużo, więc są idealne do mieszkania.

Ta chińska rasa psów żyje od 7 do 15 lat. Mogą jednak mieć poważne problemy zdrowotne, z których wiele jest dziedzicznych, co skutkuje wysokimi rachunkami za weterynarza.

Fałdy skórne psa są podatne na infekcje skóry, jeśli nie są utrzymywane w czystości i suchości. To także sprawia, że ​​są podatne na infekcje oczu i uszu. Regularne czyszczenie i kontrole są bardzo ważne. Ze względu na grubą skórę, a także płaskie twarze, Shar-Pei również nie tolerują zbyt dobrze ciepła.

Te psy mogą również cierpieć z powodu niewydolności oddechowej spowodowanej przez brachycefalia oraz problemy z kręgosłupem związane z kręconymi ogonami. Dysplazja stawu biodrowego i łokciowego to kolejne potencjalne schorzenie dziedziczne.

Gorączka Shar Pei

Gorączka Shar-Pei jest stanem unikalnym dla tych psów - przez krótki czas rozwija się u nich stan zapalny powodujący wysoką gorączkę i bóle stawów. Uważa się, że jest to spowodowane tą samą cechą genetyczną, która odpowiada za zmarszczki.

Chociaż gorączka zwykle utrzymuje się tylko przez krótki czas, stan może prowadzić do śmiertelnej amyloidozy, która atakuje różne narządy wewnętrzne.

Następna rasa, chiński grzywacz, jest najbardziej niezwykłą ze wszystkich chińskich ras psów ze względu na brak sierści.

Grzywacz chiński

Plik Grzywacz chiński rasa zabawkowa ma niepewną historię. Uważa się, że pochodziły od bezwłosych afrykańskich psów, zanim zostały przywiezione do Chin, gdzie hodowano je jako mniejsze.

Crested często towarzyszył chińskim marynarzom na statkach w celu łapania szczurów, a także służył jako towarzysze dla przykutych do łóżka i chorych.

Ze względu na brak futra wydzielają ciepło, dlatego były używane jako ocieplacze do łóżek i gorące okłady na bóle i bóle. Stąd mit, że mają magiczne moce lecznicze.

W 2008 roku naukowcy odkryli, że plik pojedynczy gen , zwany FOX13, był odpowiedzialny za tę bezwłosość. Gen może również powodować brakujące lub nieprawidłowo ukształtowane zęby. a czasem długie i łamliwe paznokcie.

2 rodzaje grzywaczy chińskich

Ta elegancka, mała rasa chińskich psów występuje w dwóch odmianach - pudrowej i bezwłosej. Oba typy mogą znajdować się w tym samym miocie, a bezwłose szczenięta mają gen FOX 13.

Oba rodzaje są bezwonne i nie rzucają się, więc są świetne dla alergików.

Pudrowiec ma długą, jedwabistą podwójną sierść, podczas gdy bezwłosy ma tylko włosy na łapach, ogonie i głowie. Występują w różnych kolorach, od białego do czarnego. Herb w nazwie nawiązuje do pióra głowy psa, dzięki czemu wygląda jak ktoś z zespołu popowego z lat 80-tych!

W przeciwieństwie do innych ras psów, Crested ma gruczoły potowe, dzięki czemu może chłodzić się bez dyszania i ma wydłużone łapy przypominające zające.

Mogą dominować jako zwycięzcy najbrzydszego psiego konkursu na świecie, ale jeśli kiedykolwiek szukałeś najlepszego psiego towarzysza, nie szukaj dalej niż Crested!

Temperament

Crested jest cierpliwy, przyjazny i rzadko szczeka, wymagając jedynie umiarkowanych ćwiczeń. Dobrze radzą sobie z dziećmi i innymi zwierzętami, ale ze względu na ich niewielki wzrost nie są idealnym psem dla małych dzieci.

Inteligentnego i wysoce wyszkolonego psa rasy grzywacz chiński można nauczyć wykonywania sztuczek.

Długość życia i zdrowie

Długość życia Cresteda wynosi od 10 do 12 lat i ma niewiele problemów zdrowotnych.

Jednak ze względu na brak futra ta mała chińska rasa psów jest podatna na te same problemy skórne, co ludzie - oparzenia słoneczne, trądzik, cysty i alergiczne wysypki. Wychodząc na zewnątrz musisz nałożyć krem ​​przeciwsłoneczny i ciepło ubrać je zimą.

Możliwe zaburzenia dziedziczne obejmują całkowitą lub częściową głuchotę, jeśli są białe lub częściowo białe, oraz zaburzenia widzenia, które mogą powodować stopniową utratę wzroku.

Mogą również cierpieć na śmiertelną chorobę zwaną wieloukładową degeneracją, dla której można przeprowadzić testy genetyczne.

To prowadzi nas do prawdopodobnie najbardziej znanej ze starożytnych chińskich ras zabawkowych psów.

pekińczyk

Plik pekińczyk był bardzo cennym towarzyszem członków chińskiej rodziny cesarskiej. Były czasami znane jako psy rękawowe, ponieważ ich właściciele nosili je w dużych rękawach swoich królewskich sukni.

Nazwa tej chińskiej rasy psów pochodzi od Pekinu, pierwotnej nazwy stolicy Chin, znanej obecnie jako Pekin. Szczenięta były wysoko cenione i często oferowane jako prezenty wśród szlachty. Mogli nawet mieć swoich osobistych strażników, a kradzież tego psa była karana śmiercią.

Charakterystyka

Pomimo niewielkich rozmiarów pekińczyk jest psem krępym, zwartym. Wyglądają jak lwy z długim prostym płaszczem i grzywą wokół ramion. Wiele ich atrakcyjności wynika z ich płaskiej twarzy i dużych wyłupiastych oczu, nadających im słodki, podobny do dziecka wygląd.

Dziś pekińczyk nadal ma w sobie królewski klimat. Dostojni, pewni siebie i nieustraszeni, są zdecydowanie najbardziej niezależnymi i upartymi rasami zabawek.

Są jednak lojalnymi i kochającymi towarzyszami, którzy nawiązują bliskie więzi ze swoimi właścicielami. Są dobrze wychowane i wiele z nich jest wykorzystywanych jako psy terapeutyczne, ponieważ uwielbiają uwagę. Niektórzy nawet biorą udział w zawodach agility.

Ta chińska rasa zabawkowych psów najlepiej radzi sobie w gospodarstwie domowym tylko dla dorosłych lub ze starszymi dziećmi, ponieważ małe dzieci mogą przypadkowo je skrzywdzić. Dzięki wczesnej socjalizacji mogą dogadać się z innymi psami i zwierzętami, ale będą musiały być szefem!

Ponieważ pekińczyki były hodowane jako psy do towarzystwa, są podatne na lęk separacyjny i będą nieustannie szczekać, gdy zostaną same.

Ćwiczenia i trening

Ta rasa wymaga jedynie krótkich, codziennych spacerów ze względu na trudności w oddychaniu. Używaj szelek zamiast kołnierza, aby nie utrudniać im oddychania.

Szkolenie pekińczyka wymaga czasu. Właściciel powinien być stanowczy, ale uprzejmy, wyrażać pochwały i smakołyki. Sesje powinny być krótkie, urozmaicone i zabawne, aby szczeniak czuł się przyjemnie.

Te szczeniaki powoli uczą się nocnika - może to zająć do sześciu miesięcy, więc potrzebujesz cierpliwości!

Długość życia i zdrowie

Zdrowy pekińczyk żyje do 15 lat, ale istnieje wiele problemów zdrowotnych, które mogą skrócić jego życie.

Ich płaskie twarze były hodowane selektywnie przez setki lat, a zwłaszcza w czasach współczesnych. Są jedną z ras, które są najbardziej narażone na ciężki rozwój zespół brachycefalicznych dróg oddechowych .

silne męskie imiona dla pitbulli

Zwężone nozdrza, miękkie podniebienie blokujące drogi oddechowe i zwężone drogi oddechowe są odpowiedzialne za typowe dla psów chrapanie, świszczący oddech i chrapanie. Ta niewydolność oddechowa może ostatecznie doprowadzić do innych problemów zdrowotnych.

Łatwo też się przegrzewają. Ponieważ pekińczyk nie może dużo ćwiczyć, a jako pieski kuszące, by karmić je smakołykami, mają skłonność do nadwagi.

Inne ważne problemy zdrowotne

Może to stanowić dodatkowe zagrożenie dla ich zdrowia, dlatego należy uważnie przestrzegać diety. Mają tendencję do wzdęć, ponieważ połykają powietrze podczas jedzenia. Dlatego najlepiej radzą sobie na diecie bezzbożowej.

Wydatne, wyłupiaste oczy rasy są często zranione lub rozwijają się wrzody. Podobnie jak u innych psów z brachycefalią, fałdy skóry twarzy muszą być czyste i suche, aby zapobiec infekcjom.

Rasa ta jest również podatna na dziedziczne choroby oczu i choroby krążka międzykręgowego.

Inną starożytną chińską rasą zabawkową, o cechach podobnych do pekińczyka, jest mops.

Mops

Mops Historia chińskiej rasy psów sięga 700 lat pne, w czasach Konfucjusza. Były również hodowane jako psy do towarzystwa dla członków chińskiego domu cesarskiego. Ponieważ mops był tak wysoko ceniony, rozpieszczano ich i karmiono najlepszym jedzeniem.

Charakterystyka

Mops o krótkiej sierści jest mocny i zwarty, ma pomarszczoną płaską twarz, krótkie nogi, beczkowatą klatkę piersiową i bardzo kręcony ogon. W rzeczywistości mops ma najbardziej zwinięty ogon ze wszystkich ras psów.

Łacińskie wyrażenie „ bardzo mało ”Jest często używany do opisania mopsa - oznacza to„ dużo psa na małej przestrzeni ”.

Mopsy uwielbiają towarzystwo ludzi i są uważane za klaunów psiego świata, dzięki czemu zapewniają rozrywkę na wiele godzin dzięki swoim zabawnym wybrykom!

Ta mała chińska rasa psów jest idealnym zwierzakiem rodzinnym, ponieważ jest czuły, lojalny, inteligentny, kochający i przyjazny. Kochają dzieci i dogadują się z innymi zwierzętami.

Ćwiczenia i trening

Ponieważ mopsy mają płaską twarz, wymagają tylko umiarkowanych codziennych ćwiczeń - jeśli przesadzisz, mogą zacząć sapać. Dzięki temu nadają się do mieszkania w mieszkaniu. Ponieważ są nieaktywne w pomieszczeniach, ale uwielbiają jeść, musisz uważać, aby Twój mops nie miał nadwagi.

Szkolenie mopsa może być czasami trudne, ponieważ jest uparty i łatwo się nudzi. Jednak ten mały pies jest zawsze chętny do pomocy. Dzięki cierpliwemu i konsekwentnemu szkoleniu oraz wielu pochwałom powinni nauczyć się lekcji.

Trening w domu może zająć trochę czasu, ponieważ nie mogą kontrolować swoich jelit i pęcherza, dopóki nie osiągną wieku około sześciu miesięcy. Ponadto próba zmuszenia mopsa do zrobienia przerwy w toalecie podczas deszczu może być wyzwaniem, ponieważ nienawidzi deszczu!

Ich sierść jest łatwa w utrzymaniu, ale często zrzucają, co oznacza, że ​​odkurzacz będziesz często wyjmować!

Długość życia i zdrowie

Mopsy mogą żyć od 12 do 15 lat, ale są podatne na wiele problemów zdrowotnych.

Jako psy brachycefaliczne mogą mieć te same problemy, co omówione w przypadku pekińczyka. Mogą również rozwinąć problemy z kręgosłupem związane z kręconymi ogonami, jak omówiono w przypadku Chow Chow.

Mopsy mogą cierpieć na rzadką chorobę genetyczną znaną jako Zapalenie mózgu mopsa . Układ odpornościowy szczenięcia atakuje jego tkankę mózgową, powodując depresję, trudności w chodzeniu, drgawki i ostatecznie śmierć. Zwykle dotyka młode mopsy w wieku od dwóch do trzech lat.

Ten stan zapalny, charakterystyczny dla tej rasy, jest podobny do stwardnienia rozsianego u ludzi. Istnieje teraz test, który może określić prawdopodobieństwo wystąpienia tego stanu u mopsa.

Podczas gdy wszystkie chińskie rasy psów, które omówiliśmy do tej pory, mają starożytne pochodzenie, ostatnia z nich to niedawna chińska rasa psów.

Kunming Wolfdog

Rasa Wilczaka Kunming została stworzona w latach pięćdziesiątych XX wieku do użytku wojskowego w prowincji Yunnan w południowych Chinach. Były używane do różnych celów, takich jak wykrywanie min przeciwpiechotnych i wąchanie bomb.

Ta duża rasa psów chińskich jest wynikiem selektywnej hodowli z wykorzystaniem hybryd wilczaków wraz z owczarkami niemieckimi. Mają wyjątkową zdolność wąchania i słyną z tego, że są wybitnymi psami wojskowymi i policyjnymi.

Wilczarz Kunming należy również do chińskich ras psów stróżujących, ponieważ są doskonałymi strażnikami i psami stróżującymi, a niektórzy są nawet szkoleni do poszukiwań i ratownictwa oraz jako psy strażackie.

Charakterystyka

Rasa ma wygląd przypominający owczarka niemieckiego, ale Wilczak Kunming jest wyższy z tyłu i ma krótszą sierść. Jest mocny i atletyczny, z dużą głową, wysoko osadzonymi, dużymi trójkątnymi uszami i długą czarną kufą.

Pomimo dużych rozmiarów ta chińska rasa psów ma małe łapki, które wyglądają całkiem jak kot.

Wilczak Kunming jest inteligentny, energiczny, ciekawy i czujny, i dobrze się rozwija jako pies pracujący.

Ćwiczenia i trening

Ta spokojna rasa jest idealnym zwierzakiem dla aktywnych rodzin i świetnymi partnerami do biegania, celującymi w zawodach agility. Są kochające, lojalne i opiekuńcze oraz dobrze zachowują się wobec dzieci. Dogadują się z innymi psami i zwierzętami, jeśli są z nimi wychowywane od najmłodszych lat.

Jednak mogą być nieprzewidywalne, więc nie są odpowiednie dla niedoświadczonych właścicieli. Te psy wymagają wielu codziennych ćwiczeń i stymulacji umysłowej podczas regularnych sesji treningowych.

W 1988 roku Wilczak Kunming został oficjalnie uznany za rasę przez Chińskie Biuro Bezpieczeństwa Publicznego i ma teraz ustalony standard rasy.

Długość życia i zdrowie

Wilczak Kunming żyje od 12 do 14 lat i ze względu na selektywną hodowlę ma niewiele problemów zdrowotnych.

Chcesz dowiedzieć się więcej o swojej ulubionej chińskiej rasie psów?

Przedstawiliśmy przegląd dwóch starożytnych chińskich ras psów myśliwskich: Chow Chow i Shar Pei. Przyjrzeliśmy się również trzem rasom zabawek - grzywacz chiński, pekińczyk i mops. Na koniec przedstawiliśmy Kunming Wolfdog, nowoczesną rasę.

Czy zakochałeś się w jakiejś rasie? Sugerujemy, abyś uzbroił się w jeszcze więcej informacji, jeśli myślisz o zdobyciu szczeniaka.

W każdej sekcji poświęconej rasom starożytnym znajduje się link do naszego bardziej szczegółowego przewodnika po rasach. Tutaj możesz uzyskać dalsze fakty na temat rasy, porady, jak zmniejszyć ryzyko zakupu szczenięcia z dziedzicznymi problemami zdrowotnymi oraz jak znaleźć szczenię - lub nawet psa ratowniczego wybranej rasy.

Czy Twój pies jest jedną z chińskich ras psów? Podziel się z nami swoimi doświadczeniami w sekcji komentarzy poniżej.

Ten artykuł został gruntownie poprawiony i zaktualizowany na rok 2019.

Bibliografia

• Genomia. Testowanie psów. Bezwłosość u psów. genomia.cz.
• Greer, K.A., i in. 2010. Martwicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u mopsów wiąże się z psim antygenem leukocytów klasy II i przypomina ostre odmiany stwardnienia rozsianego. Antygeny tkankowe.
• Universitat Autònoma de Barcelona. „Dlaczego psy Shar Pei mają tak wiele zmarszczek”. ScienceDaily.
• Wang, G., i in. 2016. Azja: naturalna historia psów domowych na całym świecie. Badania komórek.
• Williams, K. & Yuill, C. 2018. Zespół brachycefalicznych dróg oddechowych u psów. Szpitale VCA