Rasy psów japońskich - niesamowite psy z Japonii

Szybko, ile różnych ras psów japońskich potrafisz wymienić? Jeśli odpowiedziałeś Akicie, uderzyłeś tysiąc!

Większości z nas byłoby trudno wymienić jakiekolwiek inne rasy psów japońskich. Ale to się wkrótce zmieni, gdy przedstawimy wam naprawdę niezapomniane i jedyne w swoim rodzaju kły w Japonii.

Właściwie istnieje dobry powód, dla którego większości miłośników psów brakuje wiedzy o rasach psów japońskich.

Większość japońskich ras psów, w tym sześć starożytnych ras psów, po prostu nie jest sprzedawana ani widziana poza granicami Japonii.

Rasy psów japońskich

Wszystkie japońskie kły są psami typu szpic, specjalnie wyhodowanymi do polowania w trudnych warunkach pogodowych. Akita i Shiba Inu to dwie z najbardziej znanych japońskich ras psów myśliwskich.

Chociaż każda krzepka rasa jest zbudowana, aby przetrwać, a nawet rozwijać się w trudnych warunkach pogodowych, mają typ osobowości, który uwielbia zwinąć się w ciepłym domu i żyć jak twój wieczny przyjaciel.

dlaczego psy wyją z muzyki

Słowa „Inu” i „Ken” oznaczają po japońsku „pies” i czasami są używane na końcu nazwy rasy, na przykład Akita Inu lub Kai Ken.

Większość ras psów japońskich nosi nazwę prowincji lub obszaru geograficznego, z wyjątkiem Shiba Inu - wspaniałej rasy, od której można rozpocząć badania nad japońskimi szczeniętami.

Małe rasy psów japońskich

Shiba Inu

Żywy Shiba Inu jest najmniejszą z sześciu starożytnych japońskich ras psów i należy do grupy Non-Sporting.

I jest 44. najpopularniejszym psem rodowodowym spośród 192 ras psów w American Kennel Club (AKC).

Ta mała petarda ma średnio 15 cali wysokości i zwykle waży około 20 funtów.
Wesoły mały Shiba został wyhodowany jako zdolny myśliwy, a jego nowoczesna wersja zachowuje muskularną sylwetkę i ciekawą naturę.

Plik Pewna siebie osobowość Shiby ma sens, jeśli weźmie się pod uwagę ich pochodzenie.

Shiba z wyglądu przypomina lisa i nietrudno zrozumieć, dlaczego: gibkie ciało skąpane jest w odcieniach czerwieni, brązu i czerni z akcentami bieli.

Piękny płaszcz trochę zrzuca, więc jeśli mieszkasz z Shibą, spodziewaj się, że zobaczysz dużo futra latającego dookoła!

Ze względu na swoją energiczną, ale dobroduszną osobowość, Shiba jest najpopularniejszym psem domowym w Japonii, a także dobrym psem stróżującym.

Czy kiedykolwiek tak się stanie w Stanach Zjednoczonych?

Każdy pies, w tym Shiba, ma przed sobą długą drogę, zanim zrzuci przyjaznego labradora retrievera z jego pierwszego miejsca w naszych sercach i domach!

Ale Shiba jest w USA dopiero od około pół wieku, więc wszystko jest możliwe.

Początki tej rasy sięgają 300 rpne i podobnie jak w przypadku wielu zagranicznych szczeniąt, Shiba został sprowadzony na Zachód przez powracający personel wojskowy.

Shibas potrzebują regularnych, ale niezbyt forsownych ćwiczeń.

Co ciekawe, alergie skórne są największym problemem zdrowotnym wśród japońskich ras Inu.

Właściciele takich psów mogą oczekiwać, że ich szczenięta będą odczuwać swędzenie i podrażnienie skóry, chociaż objawy te są łatwe do wyleczenia.

Poza tym Shiba Inu jest ogólnie zdrową rasą.

Chociaż obserwowano powszechne choroby psów, takie jak dysplazja stawu biodrowego (poślizg stawów) i zwichnięcie rzepki (zwichnięcie kolana), a czasami zaburzenia oczu.

Duże rasy psów japońskich

Kai Ken, znany również jako Nihon Ken

Średniej lub dużej wielkości, inteligentny pies Kai Ken (czasami nazywany Nihon Ken) to kolejna ze starożytnych japońskich ras psów.

Podobnie jak Shiba Inu, Kai Ken został wyhodowany jako towarzysz myśliwego i należy do Grupy Roboczej psów.

Kiedyś rzadko można było zobaczyć Kai Ken polującego w górzystych regionach, w których się rozwinął, i tak pozostaje do dziś.

Co jest naszą stratą, ponieważ jest to rasa znana z niezwykłego oddania właścicielowi, a także z tego, że szybko się uczy.

Zadowalający ludzi atletyczny Kai Ken ma dobrą reputację jako japoński pies stróżujący.

W rzeczywistości Kai Kens są doskonałymi towarzyszami na świeżym powietrzu, ponieważ wyróżniają się zarówno pływaniem, jak i wspinaczką, umiejętnościami, na których polegali, polując w ciągu dnia.

Oprócz sprawności fizycznej, ich genialnie ubarwiona sierść dodatkowo umożliwia tym wspaniałym psom utrzymanie reputacji najlepszych łowców.

W jaki sposób ich futro pomogło im polować?

Płaszcz Kai Kena doskonale zakamuflował go, gdy zajmował się swoimi sprawami!

Kai Ken jest dostarczany z podwójną sierścią średniej długości w pręgowane futro, w kolorze czerwonym lub czarnym pręgowanym.

Ten piękny płaszcz jest bardzo łatwy w utrzymaniu, a regularne czesanie przez cały tydzień sprawi, że będzie lśniący i zdrowy.

Chociaż ta zwinna rasa zachowuje zamiłowanie do przebywania na świeżym powietrzu, życie w mieszkaniu jest dla nich możliwe, o ile zapewnia się im codzienne ćwiczenia.

Chociaż w pełni wyszkolony, łagodny Kai Ken jest znany z tego, że potrzebuje zdecydowanego, ale bardzo wspierającego podejścia, jeśli chodzi o trening.

Chociaż uważa się, że pierwszy Kai Ken przybył do Ameryki w połowie ubiegłego wieku, nie mamy potwierdzenia żadnego znanego potomstwa.

Na początku lat 90. przybyło więcej psów rasy Kai Ken i to właśnie z tej grupy wyhodowano obecną rasę amerykańską.

Ten dumny, skradający się pies jest tak czczony w Japonii, że jest uważany za „skarb narodowy” ze względu na swoją godną zaufania naturę i pobożną lojalność wobec właściciela.

Ogólnie jest to jedna z najzdrowszych ras psów japońskich z alergiami i problemami ze stawami wśród ich problemów medycznych.

Rasy szpiców japońskich

Szpic japoński

Szpic japoński od małego do średniego nie jest rasą starożytną, raczej został stworzony w okresie od lat dwudziestych do trzydziestych XX wieku.

Ta stosunkowo nowa rasa została opracowana przez połączenie innych ras w typie szpiców i nie jest uznawana przez American Kennel Club.

Niemniej jednak popularność „czystorasowego szpica japońskiego” rośnie, po części dzięki ich przyjemnej osobowości i atrakcyjnie pluszowej, całkowicie białej podwójnej sierści.

Ze względu na śnieżnobiały wygląd szpic japoński jest często porównywany do podobnie opuchniętego pomorskiego.

Zewnętrzne futro szpica japońskiego wypada z wierzchu miękkiej wewnętrznej sierści, a szyję szczenięcia otacza zachwycająca kryza z długiego futra.

Pomimo wspaniałego wyglądu, sierść szpiców japońskich nie jest wymagająca w utrzymaniu, regularne szczotkowanie zapewni jej czystość i ładny wygląd.

Futro ma pewną właściwość nieprzywierającą i co ciekawe, szpic jest stosunkowo wolny od „psiego zapachu!”

Szpice japońskie są opisywane przez swoich właścicieli jako czułe szczenięta, które żyją, aby spędzać czas z rodziną.

Właściciele, których nie ma przez cały dzień, powinni rozważyć inną rasę, ponieważ ta jest absolutnie najszczęśliwsza, gdy może być u twojego boku.

Są aktywni i bystrzy, lojalni i posłuszni, a ze względu na ich skłonność do szczekania na obcych mogą być uważani za zdolnych strażników.

najlepsza karma dla bokserów z wrażliwymi żołądkami

Szpic japoński jest jedną z najdłużej żyjących ras psów, zwykle żyjących średnio 10-15 lat.

W związku z tym rasa ta nie ma poważnych problemów zdrowotnych, chociaż zgłaszano zwichnięcia rzepki i może wystąpić katar.

Rasy japońskich psów zabawkowych

AKC odnosi się do pięknej rasy japońskich zabawek podbródka jako „czarującej, kochającej, szlachetnej” i opisuje tego powściągliwego lapdoga jako mającego kocie cechy.

Błędem byłoby zakładanie, że psy-zabawki są w jakiś sposób lepiej zachowane na podstawie ich niskiego wzrostu.

Tak, rasy psów zabawkowych są urocze i zachwycające, ale nadal są psami w 100%!

Oznacza to, że wymagają tego samego systemu szkolenia i socjalizacji, co psy japońskie małych, średnich i dużych ras.

Bull Mastiff i Pitbull Mix Zdjęcia

Rasy zabawek są tak samo prawdopodobne, jak ich przerośnięci bracia, którzy szczekają, żują cenne przedmioty i mają wypadki w domu.

Pochodzenie chińskiego Chin jest przedmiotem ożywionej debaty: czy jest to japoński, chiński, koreański?

Przynajmniej jedno badanie sugeruje, że rasy rodzime z południowej Japonii pochodzą z północnych Chin z Półwyspu Koreańskiego, w porównaniu z rasami psów japońskich z północnej Japonii.

Inne badanie sugeruje, że rodzime psy koreańskie mogą pochodzić od psów z północnej Dalekiego Wschodu.

Pomimo ogólnego braku zgody co do psiego DNA, a szczególnie japońskiego podbródka, eksperci zgadzają się, że dzisiejsza królewska i wyrafinowana psia wersja została pielęgnowana przez japońską szlachtę.

Pomimo swojej długiej historii, to milutkie stworzenie zostało wprowadzone do krajów zachodnich dopiero około 1854 roku.

Wierzcie lub nie wierzcie lub nie, było też zamieszanie związane z imieniem psa!

Pierwotnie znana jako spaniel japoński, rasa została przemianowana w 1977 roku, uzyskując przydomek Japanese Chin.

Zgodnie z ich królewską przeszłością i królewską postawą, ten mały tyke ma reputację upartego.

Dlatego wczesne szkolenie i socjalizacja są niezbędne, aby Twój pies osiągnął odpowiednie maniery, które sprawią, że będzie mile widzianym towarzyszem!

Podbródki mają jedwabiste, długie futro i są zdecydowanie psami domowymi.

Mają płynną grzywę okrążającą ich szyję, śliwkowy, łukowaty ogon i pióra na tylnych łapach.

Niemniej jednak ich bujne futro nie wymaga wysokich nakładów na utrzymanie, a cotygodniowe czesanie wystarczy.

Chociaż podbródek japoński jest czujnym i aktywnym szczenięciem, forsowna aktywność nie jest ani potrzebna, ani pożądana.

Krótkie spacery lub brykanie na podwórku wystarczą, aby było zdrowe i szczęśliwe.

W związku z tym życie w mieszkaniu jest bardzo możliwe dla tego uroczego psa.

Ogólnie podbródek japoński jest uważany za zdrową rasę, chociaż mogą wystąpić zwiotczenie rzepki, szmery serca i zaćma.

Należy zauważyć, że podbródek japoński może być również dotknięty rzadkim dziedzicznym schorzeniem neurologicznym zwanym gangliozydozą GM2 - znaną również jako Tay-Sachs.

Ta postępująca, śmiertelna choroba niszczy komórki nerwowe w mózgu i rdzeniu kręgowym.

Rasy japońskich psów bojowych

Tosa, znana również jako Mastif Japoński

Tosa, znana również jako Mastif Japoński, to duża rasa psów z Japonii. Rasa ta, nazwana na cześć miasta pochodzenia, jest rzadka i hodowana jako pies bojowy.

Wielu właścicieli poszukuje silnych Tosów jako psów stróżujących, a imponująco zbudowany pies został opisany jako nieustraszony i odważny.

Tosa może ważyć od 80 do 135 funtów i ma krótką, gładką, niewymagającą konserwacji sierść, która jest pręgowana, płowa lub ruda (czasami czarna).

Tosa wyróżnia się solidną fizyczną prezencją, która obejmuje niezwykle grubą szyję oraz potężne szczęki.

Jednak pomimo imponującego wizerunku nie jest to pies, który wymaga forsownych ćwiczeń fizycznych, wystarczające są umiarkowane codzienne ćwiczenia.

Ogólnie rzecz biorąc, rasa cieszy się średnią długością życia około dziesięciu lat.

Podczas gdy Tosa jest nielegalna w Stanach Zjednoczonych i wielu innych krajach, w Japonii tradycja walk psów - sięgająca XIV wieku - trwa do dziś.

Od tego czasu, aby stworzyć silną rasę bojową, po drodze krzyżowano z Tosa Św. Bernard, Dog angielski , Buldoga angielskiego i bulteriera.

Co ciekawe, ale całkiem pasujące, ta niepowtarzalna walcząca rasa psów została porównana do szanowanego japońskiego zapaśnika sumo.

Możesz się teraz zastanawiać, jaki dokładnie jest temperament Tosy?

Rasa znana jest ze swojej lojalności.

Ale ze względu na swoje doświadczenie jako wojownik wymaga rygorystycznego szkolenia i socjalizacji, aby zapośredniczać wszelkie agresywne tendencje w tych japońskich rasach szczeniąt.

Podczas gdy Tosa może być zwierzęciem towarzyszącym, jego rozmiar i historia nadają mu pewną tendencję do dominacji-cecha, na którą należy zawsze zwracać szczególną uwagę w stosunku do dzieci.

Ponadto Tosa nie jest zalecana dla właścicieli psów po raz pierwszy.

W rzeczywistości posiadanie Tosa jest nielegalne w niektórych obszarach.

Wielka Brytania reguluje własność tos na mocy ustawy o niebezpiecznych psach, a Australia zakazuje importu tos.

Potencjalni właściciele powinni również mieć świadomość, że nie wszystkie firmy ubezpieczeniowe ubezpieczą domy, w których istnieje podejrzenie, że rasa psa jest niebezpieczna.

Rzadkie rasy psów japońskich

Jak już wspomnieliśmy, większość japońskich ras psów rzadko spotyka się poza swoim ojczystym krajem.

Nawet w Japonii istnieją rasy psów, które są tak rzadkie, że niewielu Japończyków je widziało.

Jakie są te niezwykłe, nieuchwytne stworzenia? Przede wszystkim teriery japońskie są rzadko spotykanymi potomkami foksterierów o gładkich włosach.

Przywieziony do wyspiarskiego kraju w 1600 roku z Holandii, ten terier jest małym, krótkowłosym psem kolanowym, cieszącym się opinią ciekawskiego i aktywnego.

Uważa się, że pochodzi od japońskiego plemienia, Hokkaido jest rzadką, średniej wielkości, japońską rasą psów znaną z wysokiego IQ i siły.

Inną niezwykle rzadką rasą psów japońskich jest Shikoku Inu, pochodzący z gór, od których pochodzi.

Plik Shikoku to kolejny pies średniej wielkości znany z wysokiego IQ psa i niezwykle niezależnej osobowości.

Rasy psów japońskich - uwagi końcowe

Akita Inu

Mamy nadzieję, że podobała Ci się lektura wszystkiego o japońskich rasach psów, a ponadto odkryłeś, że nasze dane na temat rzadkich japońskich ras psów, takich jak Ken Kai, są pouczające.

Zastanawiasz się teraz, „jak uzyskać rasę psów japońskich?”

Jeśli tak, najlepiej jest współpracować z odpowiedzialnym hodowcą, który pomoże Ci znaleźć zdrowego psa z interesującej Cię rasy psów japońskich.

Ale zanim nabierzesz nadziei, pamiętaj, że japońskie rasy psów, z kilkoma wyjątkami, są rzadkie poza Japonią.

Oznacza to, że pies, którym jesteś zainteresowany, będzie prawdopodobnie drogi, nie wspominając o trudnym w imporcie-Nigdy nie powiedziałem, że posiadanie jednej z wielu atrakcyjnych ras psów japońskich będzie łatwe!

Czy posiadasz jedną z popularnych lub rzadkich ras psów japońskich? Jeśli tak, chcielibyśmy usłyszeć o twoich doświadczeniach z tymi jedynymi w swoim rodzaju psami w komentarzach poniżej!

Japoński podbródek Zapoznaj się z naszym przewodnikiem po lekturach dla przyjemniejszej lektury!

golden retriever i żółta mieszanka laboratoryjna

Odniesienia i dalsze czytanie

• American Kennel Club (AKC)
• Alam MR i in. 2007. Częstość i rozmieszczenie zwichnięć rzepki u psów. 134 przypadków (2000–2005). Ortopedia weterynaryjna i porównawcza oraz traumatologia.
• Hashimoto Y i in. 1984. Dalsze badania nad glikolipidami czerwonokrwinkowymi różnych ras psów. Możliwe przypuszczenie o pochodzeniu psów japońskich. Journal of Biochemistry.
• Kim KS i in. 2001. Zmienność genetyczna u psów wschodnioazjatyckich przy użyciu analizy lokalizacji mikrosatelitarnych.
• Tamura S i in. 2010. Wariant 0 gangliozydozy GM2 (choroba podobna do Sandhoffa) w rodzinie pudli zabawkowych. Journal of Veterinary Internal Medicine.