Mini Shiba Inu - malutka wersja uroczego szpica

Mini Shiba Inu to mniejsza wersja starożytnego Japoński Shiba Inu rasa.

Chociaż stosunkowo małe, te mocne, dobrze umięśnione psy były pierwotnie używane jako myśliwych.

Rasa jest powszechnie spotykana z czerwonymi z białymi znaczeniami.

To ubarwienie w połączeniu z ich długim pyskiem, wyprostowanymi, trójkątnymi uszami i przebiegłym uśmiechem nadaje im charakterystycznie lisiego wyglądu.

Shiba Inu jest również uderzająco podobny do swojego większego kuzyna, The Akita .

Jednak Shiba Inus są znacznie mniejsze - samce mogą mieć od 14,5 do 16,5 cala i ważyć około 23 funty.

Samice mają wysokość od 13,5 do 15,5 cala i ważą około 17 funtów.

Ale niektórzy ludzie chcą jeszcze mniejszego psa.

W tym artykule przyjrzymy się, jak hodowcy tworzą mini Shiba Inu i co to oznacza dla tego coraz bardziej popularnego psa.

Co to jest Mini Shiba Inu?

Mini Shiba Inu nie jest odrębną rasą.

Nie są hodowane zgodnie z żadnym standardem, a hodowla nie jest regulowana.

Uważa się, że mini Shiba Inu został po raz pierwszy celowo wyhodowany, aby był mniejszy w ich rodzimej Japonii, gdzie bardzo małe psy są niezwykle popularne.

Japoński wariant tych psów nosi imię Mame Shiba (wymawiane ma-may).

To z grubsza oznacza Shiba „wielkości fasoli”.

Zazwyczaj te psy są hodowane tak, aby były o około 35 do 50% mniejsze niż standardowe.

Oznacza to, że dorosły samiec Mame Shiba waży od 10 do 14 funtów i mierzy około 11 cali.

Samice będą jeszcze nieco mniejsze.

Apel Mini Shiba Inu

Shiba Inus to piękne, przyciągające wzrok psy.

Oprócz rudego, ich gruba, podwójna szata również wchodzi sezamowy, czarny podpalany i kremowy.

Lojalny, posłuszny i wysoce inteligentny Shiba Inus może również mieć dość silną wolę.

Ich doświadczenie łowieckie oznacza, że ​​mogą mieć nieodpartą motywację do zdobycia, a niektóre są znane jako agresywne.

W rzeczywistości jedno badanie z 2009 roku sugeruje, że rasa posiada gen, który jest powiązany z niektórymi typami agresywnego zachowania.

Mniejsza wersja tego psa będzie prawdopodobnie łatwiejsza w obsłudze dla większości ludzi.

Zajmują mniej miejsca i łatwo mieszczą się na kolanach w transporcie publicznym.

Ich łóżko w domu może być mniejsze i będą potrzebować mniej jedzenia.

Oczywiście jest też czynnik słodyczy.

Małe psy mają niezaprzeczalną atrakcyjność, która trwa.

Skąd się bierze Mini Shiba Inu?

Zasadniczo istnieją trzy sposoby, w jakie hodowcy mogą stworzyć miniaturowego psa.

Mieszanie standardowego Shiba Inu z mniejszą lub zabawkową rasą to jeden ze sposobów na potencjalne stworzenie
wersja miniaturowa.

Wprowadzenie genu karłowatości to kolejny sposób, w jaki niektórzy hodowcy próbują stworzyć mniejszego psa.

Wreszcie, łączenie dwóch bardzo małych Shiba Inus razem może dać mniejsze niż przeciętne szczenięta.

Jednak każda z tych metod wiąże się z własnymi problemami, którym przyjrzymy się bliżej.

Mieszanie z mniejszą rasą

Kiedy krzyżują się dwa różne psy, nie ma sposobu, aby dowiedzieć się, czy potomstwo w ogóle będzie przypominało Shiba Inu.

Istnieje również możliwość, że pies nie będzie mniejszy.

Oto kilka krzyżówek Shibu Inu, które mogą potencjalnie stworzyć mniejsze Shiba Inu.

Pom Shi

Pom Shi to hybryda pomorski i Shiba Inu.

Pod względem wyglądu oba te psy mają obfitą sierść i cechy podobne do lisów.

Obie rasy są również czujne i inteligentne.

Ale chociaż Shibu Inu może być dość zdystansowany, Pomorzan ma przyjazną, pełną życia osobowość.

Jednak ponieważ obie te rasy są znane z pokazania agresja związana z obcymi osobami , te psy muszą być dobrze zsocjalizowane.

Pom Shi może mierzyć od 6 do 17 cali i ważyć od 3 do 23 funtów.

Ale średnio mają około 15 cali i ważą około 15 funtów.

Poo Shi

Noszący długi falisty lub kręcony płaszcz, model Pudel Miniaturowy - Hybryda Shiba Inu może się znacznie różnić w wyglądzie.

Niektórzy będą mieli spiczaste rysy Shiba Inu, inni bardziej zaokrągloną twarz Pudla.

Uszy mogą być stojące lub wiszące obok twarzy.

Chociaż ten pies może mieć upartą passę, ich żywa inteligencja sprawia, że ​​jest wysoce wyszkolony.

Poo Shi będą bardzo blisko związać się ze swoją rodziną i nie będą lubić pozostawać same na dłuższy czas.

Te psy zwykle mają od 8 do 13 cali i ważą od 13 do 20 funtów.

Shiba Chi

Połączenie Shiba Inu ze znacznie mniejszymi Chihuahua daje psa, który ma od 9 do 12 cali i waży od 8 do 12 funtów.

Zarówno pod względem wyglądu, jak i temperamentu, te dwie rasy są dość odmienne, więc trudno jest dokładnie przewidzieć, jakiego rodzaju psa otrzymasz.

Chociaż z pewnością będą porywani i pewni siebie, Shiba Chi może być silnie naciągnięty jak Chihuahua lub spokojny jak Shiba Inu.

Ta mieszanka może być również podatna agresja i gryzienie .

Należy pamiętać, że duży wpływ na osobowość mogą mieć również rodzice oraz to, jak dobrze zostali wychowani.

Podobnie jak temperament, cechy fizyczne są dość zróżnicowane i często Shiba Chi ma wygląd mieszanego teriera.

Przedstawiamy gen karłowatości

Istnieją różne typy plików geny karłowatości , które są generalnie losową mutacją.

Jednak niektórzy hodowcy krzyżują dwa psy, które mają geny karłowatości, aby stworzyć zminiaturyzowane szczenięta.

Chociaż ta metoda zapewni psom cechy charakterystyczne dla Shiba Inu, może powodować deformacje strukturalne.

Zazwyczaj te psy mają bardzo krótkie nogi, długie ciała i duże głowy.

Może to spowodować poważne problemy z kręgosłupem .

Zagrażające życiu stany zdrowotne, takie jak wady serca, są również związane z genami karłowatymi, podobnie jak zwiększona agresja.

Hodowla Runts

Termin runt zwykle odnosi się do najmniejszy szczeniak w miocie .

Czasami te psy stają się całkowicie zdrowe.

Jednak niektórzy hodowcy będą selektywnie rozmnażać dwa z tych małych szczeniąt z zamiarem stworzenia jak najmniejszego mini Shiba Inus.

Chociaż ta metoda zapewnia zachowanie wyjątkowych cech rasy, może również powodować wiele problemów dla psa.

Często są małe i słabe z powodu wrodzonej nieprawidłowości.

Pasożyty, przecieki wątroby i infekcje to tylko niektóre z problemów z tym związanych mniejsze niż przeciętne szczenięta .

Zdrowie Shiba Inu

Ogólnie rzecz biorąc, Shiba Inu to zdrowa rasa o średniej długości życia od 13 do 16 lat.

Najczęstszym stanem zdrowotnym rasy są alergie.

Atopowe zapalenie skóry to genetyczna choroba skóry, która powoduje nadmierne swędzenie i podrażnienie skóry.

Rasa jest również podatna na dwie dziedziczne wspólne warunki .

Zwichnięcie rzepki występuje, gdy rzepka psa jest przemieszczona z rowka kości udowej.

Chociaż występuje częściej u większych ras, dysplazja stawu biodrowego dotyka również Shiba Inu. To nieprawidłowe tworzenie się stawu biodrowego może prowadzić do kulawizny i bolesnego zapalenia stawów.

Problemem są również zaburzenia wzroku.

W tym japońskim badaniu stwierdzono, że jest nim Shiba Inus cierpiących na jaskrę więcej niż jakakolwiek inna rasa.

Może to spowodować uszkodzenie nerwu wzrokowego, co prowadzi do ślepoty.

Psi Gangliozydoza GM1 to śmiertelna choroba, która atakuje mózg i wiele narządów ogólnoustrojowych.

Objawy obejmują trudności w chodzeniu, utratę wzroku, utratę masy ciała i drżenie głowy.

Na szczęście testy genetyczne mogą ustalić, czy pies jest genetycznym nosicielem tej śmiertelnej choroby.

Czy Mini Shiba Inu jest dla mnie odpowiedni?

Shiba Inu to najpopularniejszy pies do towarzystwa w ich rodzinnej Japonii.

Chociaż rasa została sprowadzona do Ameryki dopiero około 60 lat temu, te porywcze i uważne psy stają się coraz bardziej powszechne na Zachodzie.

czy cane corsos są dobre dla dzieci

Shiba Inus posiada niezależną naturę.

To, w połączeniu z bardzo wysokim popędem zdobyczy i wrodzoną czujnością, może sprawić, że Shiba Inu będzie niezwykle trudny do trenowania.

Dlatego te psy nie są najlepszym wyborem dla właścicieli psów po raz pierwszy oraz domów z małymi dziećmi i innymi zwierzętami.

Jeśli interesuje Cię mini Shiba Inu, najlepiej wybrać rasę mieszaną, a nie psa, który ma gen karła lub został wyhodowany od bardzo małych rodziców.

Wybierając hybrydę, pamiętaj, że pies jest narażony na problemy zdrowotne, które dotykają rasy rodzicielskie.

Kluczowe jest przeprowadzenie badań na obu psach.

Znalezienie Mini Shiba Inu

Niestety, zminiaturyzowane psy, takie jak mini Shiba Inu, są często tworzone przez haniebnych hodowców przydomowych i nieuczciwe zakłady hodowlane znane jako młyny szczeniąt.

Renomowany hodowca zawsze przedkłada zdrowie i dobro swoich psów ponad zysk.

Zostaną poddane testom zdrowotnym ich stada hodowlanego i chętnie pozwolą Ci poznać rodziców szczenięcia.

Ten artykuł dostarczy Ci o wiele bardziej szczegółowych informacji o tym, na co zwrócić uwagę przy wyborze hodowcy.

Alternatywnie możesz znaleźć zwierzaka, którego szukasz, w schronisku dla zwierząt. Tutaj nie brakuje kochających psów, które tylko czekają na dom na zawsze.

Czy mini Shiba Inu jest psem Twoich marzeń?

Dajcie nam znać w komentarzach.

Odniesienia i dalsze czytanie

Takeuchi Y i in. 2009. Analiza powiązań między cechami behawioralnymi psów a polimorfizmami genetycznymi w rasie Shiba Inu. Genetyka zwierząt. https://doi.org/10.1111/j.1365-2052.2009.01888.x

Flint H. 2017. Understanding Fear and Stranger-Directed Aggression in Companion Dogs University of Guelph.
https://atrium.lib.uoguelph.ca/xmlui/handle/10214/11526

Duffy DL i in. 2008. Rasowe różnice w agresji psów. Applied Animal Behaviour Science. https://doi.org/10.1016/j.applanim.2008.04.006

Bojko AR. 2011. Pies domowy: najlepszy przyjaciel człowieka w erze genomu. Genome Biology. https://doi.org/10.1186/gb-2011-12-2-216

Verheijen J i in. 2011. Choroba krążka międzykręgowego psów: przegląd czynników etiologicznych i predysponujących. Kwartalnik Weterynaryjny. https://doi.org/10.1080/01652176.1982.9693852

Ogbu KI i in. 2016. Przegląd śmiertelności noworodków u psów. International Journal of Life Sciences,

Wood SH i in. 2009. Analiza asocjacyjna całego genomu atopowego zapalenia skóry u psów i identyfikacja SNP związanych z chorobą. Immunogenetyka. https://doi.org/10.1007/s00251-009-0402-y

Su L i in. 2015. Porównanie kątów plateau piszczeli u psów ras małych i dużych. Canadian Veterinary Journal. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4431160/

Kato K i in. 2006. Częstość występowania jaskry u psów z goniodysplazją w Japonii: badanie retrospektywne. Journal of Veterinary Medical Science. https://doi.org/10.1292/jvms.68.853

Uddin MM i in. 2013. Epidemiologia molekularna gangliozydozy psowatych GM1 u rasy Shiba Inu w Japonii: związek między występowaniem regionalnym a częstością nosicieli. BMC Veterinary Research. https://doi.org/10.1186/1746-6148-9-132