Kolory pudli: czy wiesz, ile jest kolorów płaszcza pudla?

Zakres Pudel kolory, które można znaleźć, są niezwykłe.

Wybierając spośród wielu możliwych kolorów sierści tej rasy, możesz łatwo poczuć się przytłoczony wyborami.

W tym artykule przyjrzymy się najpopularniejszym i najciekawszym z kolorów pudli.

Jak działa genetyka koloru pudla?

Mówiąc najprościej, każdy pies otrzymuje jeden gen koloru sierści od każdego z rodziców, co daje szczeniakowi w sumie dwa.

Te geny zwykle zawierają plan określonego koloru.

Na przykład jeden gen może mieć czarną sierść, podczas gdy inny może mieć brązową sierść.

Chociaż obecne są dwa geny, tylko jeden można wyrazić jako prawdziwy kolor sierści, który można zobaczyć u psa.

Jednak to, który ma zostać wyrażony, nie jest przypadkowe, za tym stoi pewna mechanika.

Określanie genów dominujących i recesywnych w kolorach pudli

Każdy gen może być dominujący lub recesywny.

Gen dominujący zawsze pokona gen recesywny i stanie się tym, który ostatecznie ulegnie ekspresji.

Na przykład, jeśli pies ma dominujący czarny gen umaszczenia i brązowy recesywny gen umaszczenia, wyrażony kolor sierści psa będzie czarny.

Aby recesywny gen umaszczenia był wyrażany, nie może być obecnych innych dominujących genów umaszczenia.

Dlatego u psa muszą być obecne dwa geny recesywne, aby można było wyrazić recesywny kolor sierści.

Należy zauważyć, że istnieją inne pary genów, które mogą wpływać na ogólny kolor.

Niektóre geny, jeśli ulegną ekspresji, mogą osłabić sierść, wpływać na wzory lub dodawać znaczenia.

Mając na uwadze te koncepcje, łatwiej jest zrozumieć, w jaki sposób te kolory sierści powstają w pudle.

Powinieneś móc porozmawiać z każdym godnym zaufania hodowcą na temat możliwych kolorów sierści każdego szczeniaka.

Pudle morelowe

Jeden z najładniejszych kolorów pudli, morela to kolor, który najlepiej opisać jako coś pomiędzy kremem a czerwienią.

Standard rasy American Kennel Club (AKC) stwierdza, że ​​preferowane są czarne nosy, usta, ciemne paznokcie i bardzo ciemne oczy.

Te cechy fizyczne mogą być zamiast tego koloru wątrobianego, co jest dozwolone, ale nie jest idealne.

Genetycznie ten kolor wydaje się być wynikiem recesywnego genu.

Aby była prawdziwie morelowa, żadne geny nie powodują rozcieńczenia ani srebrzenia.

Pudle Sobolowe

Sable odnosi się do psów z czarną sierścią, podczas gdy podstawa sierści może być w innym kolorze.

Na przykład możesz mieć pudla, który ma morelową sierść, ale czubki włosów są czarne.

U szczenięcia czarne ubarwienie jest zwykle bardzo mocne, przez co sierść wygląda na znacznie ciemniejszą, niż jest w rzeczywistości.

Wiadomo, że ta cecha zanika wraz ze starzeniem się pudla.

Sable jest genem dominującym, co oznacza, że ​​pudel będzie potrzebował tylko jednego z genów, aby uzyskać ekspresję.

Mimo to są to rzadkie kolory pudli. Pudle sobolowe nie są powszechne.

Pudle Czerwone

Szczególnie efektowne są czerwone pudle. To jeden z najbardziej poszukiwanych kolorów pudli. Ze względu na swoją rzadkość szczególnie pożądane są pudle czerwone.

Genetyka stojąca za tym znakomitym czerwonym płaszczem nie jest w pełni poznana przez naukę.

Jednak wciąż są hodowcy, którzy specjalizują się w hodowli czerwonych pudli.

Kolor zwykle pojawia się w liniach moreli i wydaje się wynikać z działania innego genu zwanego „rufus”.

Wydaje się, że gen ten przyciemnia morelowe zabarwienie do jednolitej czerwieni i może być recesywny.

Należy pamiętać, że ten kolor sierści może blaknąć z wiekiem.

Pudle niebieskie

Kolejny z naszych kolorów pudli, niebieski to intrygujący kolor sierści, który nadaje pudelowi dostojny wygląd.

Ten kolor jest w rzeczywistości rozcieńczeniem czarnej sierści.

Kiedy rodzą się niebieskie pudle, ich sierść wydaje się być całkowicie czarna, do tego stopnia, że ​​zwykle są rejestrowane pod tym kolorem.

Jednak po kilku latach czerń rozcieńcza się do ciemnoniebieskiego.

Podczas gdy włos okrywowy wydaje się niebieski, włos u nasady może mieć inny kolor.

Genetyka tej sierści wywodzi się z wyrażonego genu srebrzenia u czarnego pudla.

Ten kolor występuje, gdy pies jest nosicielem dominującej i recesywnej wersji genu srebrzenia.

Pudle srebrne

Najbardziej arystokratyczny z kolorów pudli, pudle srebrne również rodzą się czarne. I zwykle są jako takie zarejestrowane.

Następnie, gdy się starzeją, kolor rozcieńcza się do srebrnego, zwykle znacznie w pierwszym roku życia.

Genetyka tego umaszczenia jest ponownie podobna do genetyki niebieskiego pudla.

Jest to spowodowane genem srebrzenia obecnym w skądinąd czarnym pudle.

Jednak tym razem pies musi mieć dwie recesywne wersje genu srebrzenia, aby uzyskać ten kolor.

Jasne kolory pudli

Pudel kremowy to kolejny uroczy kolor, który regularnie miesza się z morelami.

Między tymi dwoma kolorami może występować duże nakładanie się. Ten kolor można uzyskać na dwa sposoby.

Krem

Pierwszym jest obecność zarówno genu moreli, jak i dominującej i recesywnej wersji genu srebrzenia.

Ta kombinacja zaowocuje kremowym futrem.

Biały

Drugi to gen znany jako szynszyla, który, jeśli jest obecny, może ponownie zmienić morelę w śmietanę.

Jaśniejsze wersje tego koloru mogą wyglądać na białe.

Pudle Brązowe

Brązowy to popularny kolor pudla, który jest absolutnie oszałamiający.

Zgodnie z faktami podanymi w poście na temat kolorów pudli AKC, brązowe pudle powinny mieć nosy, usta, ciemne paznokcie i ciemnobursztynowe oczy.

jakie są dobre imiona dla psów

Pies nie powinien mieć czarnego pigmentu. W przeciwnym razie pies zostanie oskarżony.

Aby ten kolor pojawił się u pudla, pies musi mieć dwa recesywne geny brązowego umaszczenia.

Nie mogą też mieć żadnych genów powodujących srebrzenie sierści na inny kolor.

Pudle czarne

Kolejny z bardziej powszechnych kolorów pudli, czarny, dodaje elegancji już dostojnej i dumnej rasie.

Prawdziwe czarne pudle będą miały czarne włosy aż do nasady, a ich kolor nie powinien znacznie blaknąć wraz z wiekiem.

Nie powinno być żadnych genów o srebrnym lub niebieskim zabarwieniu ani rozcieńczających genów. Czarny płaszcz jest spowodowany przez dominujący gen umaszczenia.

Kolory i temperament pudli

Niektóre kolory sierści nie są utożsamiane z temperamentem. To mit.

Na przykład są ludzie, którzy uważają, że czerwone pudle są szczególnie nieśmiałe w porównaniu z resztą rasy, a brązowe pudle są szczególnie psotne.

Jednak nie ma naukowego poparcia dla tych twierdzeń.

Te różnice w temperamencie nigdy nie były obserwowane z naukowego punktu widzenia.

Na ogólny temperament psa może wpływać wiele rzeczy, takich jak jego wychowanie i szkolenie.

Jednak kolor sierści nie jest czynnikiem. Dlatego jest prawdopodobne, że wiele z tych twierdzeń opiera się na przesądach.

Jeśli zobaczysz, że hodowca stawia takie twierdzenia, bądź ostrożny.

Fałszywe twierdzenie, takie jak to, jest w najlepszym przypadku niedoinformowane, aw najgorszym to tani chwyt marketingowy.

Kolory i zdrowie pudli

Chociaż nie ma dużego związku między kolorem a temperamentem sierści, niektóre kolory i wzory sierści mogą powodować problemy zdrowotne.

Zwróć szczególną uwagę na pudle z bielą w uszach lub wokół uszu. Biały kolor sierści u psów jest spowodowany brakiem pigmentu.

Brak pigmentu w uszach może prowadzić do głuchoty.

Ważne jest również, aby unikać wszelkich pudli, które mają płaszcz merle.

Jest to szata cętkowana lub nakrapiana z kolorowymi łatami innego koloru niż reszta szaty.

Wzór merle może również powodować głuchotę i różne zaburzenia oczu. Nie zaleca się kupowania pudli, które mają ten płaszcz.

Jaki kolor jest Twoim ulubionym?

Znając już wszystkie czynniki zdrowotne związane z kolorami, który z nich jest Twoim ulubionym kolorem?

Czy w przeszłości posiadałeś pudla? Czy chciałbyś mieć taki?

Dajcie nam znać w komentarzach poniżej.

Odniesienia i dalsze lektury:

Armstrong, J. „ Geny kolorów w pudlu , ”Katedra Biologii

Dea, C.O., 2014, „ Występowanie problemów ocznych i słuchowych u homozygotycznych psów rasy Merle , ”Szent István University

Dirt, S.M. ” Głuchota psów , ”Veterinary Clinics: Small Animal Practice, tom. 42, wydanie 6, str. 1209-1224

Strain, G.M., 2004, „ Występowanie głuchoty i pigmentacja oraz związki płci u zagrożonych ras psów , ”The Veterinary Journal, tom. 167, wydanie 1, str. 23-32